Wiki90.com

Wiki90: stijlencyclopedie uit de jaren 90 op internet

Duik in Wiki90, de online encyclopedie die de geest van de jaren 90 weergeeft. Met een ontwerp dat doet denken aan de begindagen van het internet en een rijke opslagplaats van kennis, is Wiki90 jouw portaal naar nostalgie en leren. Ontdek en herbeleef iconische momenten uit een onvergetelijk tijdperk online!

Mijn (delfstoffen)

In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Mijn (delfstoffen) en de impact ervan op de moderne samenleving volledig onderzoeken. Vanaf de oorsprong tot de huidige evolutie zullen we analyseren hoe Mijn (delfstoffen) verschillende aspecten van ons dagelijks leven heeft beïnvloed en getransformeerd. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die er rond Mijn (delfstoffen) bestaan, evenals de mogelijke implicaties ervan voor de toekomst. Gedurende dit schrijven zullen we beginnen aan een reis van ontdekking en reflectie over Mijn (delfstoffen), met als doel de relevantie ervan in de wereld van vandaag beter te begrijpen.

Zoutmijn in Roemenië
IJzerertsmijn in Labrador (Canada)

Een mijn is de plaats waar ertsen of andere delfstoffen in vaste vorm als steenkool, diamant en bruinkool worden opgegraven om daarna verder verwerkt te worden.

Vaak is een mijn volledig ondergronds (schachtbouw): hier verbinden verticale schachten die de liftkooien bevatten de horizontale gangenstelsels. In de regel worden alleen de lagen weggegraven die de delfstof bevatten. Als de delfstof vlak aan de oppervlakte zit wordt deze in open mijnen (dagbouw) afgegraven. Dit is gebruikelijk bij bruinkool of sommige diamantmijnen in Afrika. Hier wordt eerst de toplaag weggegraven totdat de lagen met de delfstof blootliggen. Vervolgens wordt deze met enorme baggermachines of ander graafmaterieel afgegraven en afgevoerd.

Meestal beslaat een mijn die al jaren geëxploiteerd wordt een enorme oppervlakte. Ondergrondse mijnen kunnen zelfs vele tientallen kilometers aan gangen bevatten, soms eveneens op kilometers diepte.

Dagbouwmijnen kunnen zo groot zijn dat er hele dorpen in passen. Dikwijls moeten die zelfs wijken voor de voortschrijdende dagbouw in bruinkoolmijnen.

Mijnen zijn er al zeer lang, de eerste waren in gebruik om vuursteen op te graven zoals in Zuid-Limburg is aangetoond. Hier zijn vuursteenmijnen bekend die zeker al in 4000 voor Christus in gebruik waren zoals is aangetoond met Koolstof-14-dateringen en boomringonderzoek van gevonden houten palen.

Mijnwerker is een gevaarlijk beroep en in landen waar men het niet zo nauw neemt met de veiligheid gebeuren regelmatig ongelukken met doorgaans veel doden. Vooral kolenmijnen zijn berucht door het explosieve mijngas (hoofdzakelijk samengesteld uit methaan) dat dikwijls vrijkomt bij kolendelving. Aan het begin van de 21ste eeuw heeft China de bedenkelijke reputatie opgebouwd het land te zijn met het gevaarlijkste mijnwezen ter wereld. Bij de groei die de economie doormaakt, maakt de enorme behoefte aan delfstoffen dat Chinese mijnbouwondernemers en overheden niet de hand houden aan de veiligheidsvoorschriften.

Bij de modernste mijnen zijn bijna geen mijnwerkers meer in dienst maar wordt bijna al het werk gedaan door geautomatiseerde machines die veelal op afstand bestuurd worden.

Zie ook