In dit artikel gaan we het onderwerp Norman Johnson vanuit verschillende perspectieven behandelen met als doel een brede en complete visie op deze kwestie te bieden. Langs deze lijnen zullen we de verschillende facetten van Norman Johnson verkennen, de impact ervan op verschillende gebieden analyseren en een diepgaande reflectie bieden over de betekenis en relevantie ervan in de huidige context. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie, door zijn invloed op de samenleving en zijn relatie met andere relevante onderwerpen, probeert dit artikel op een alomvattende en verrijkende manier bij te dragen aan de kennis en het begrip van Norman Johnson.

Norman W. Johnson, Chicago 12 november 1930 – Seekonk 13 juli 2017, was een wiskundige, die aan het Wheaton College in Norton hoogleraar was. Hij promoveerde aan de Universiteit van Toronto in 1966 met een proefschrift getiteld The Theory of Uniform Polytopes and Honeycombs bij HSM Coxeter. Johnson beschreef daarin drie polychora, die met de driedimensionale sterveelvlakken zijn te vergelijken. Zij werden naar hem Johnson-antiprisma's genoemd.

Hij publiceerde in 1966 een lijst van 92 convexe niet-uniforme veelvlakken met regelmatige veelhoeken als zijvlak. Viktor Zalgaller bewees in 1969 dat Johnsons lijst inderdaad volledig was. Deze 92 veelvlakken staan nu bekend als de johnsonlichamen.

Johnson heeft later aan het Uniform Polychora Project deelgenomen, een poging om polytopen in meer dan drie dimensies te vinden en de benoemen.

publicaties Hyperbolic Coxeter Groups, 2004. Mostly Finite Geometries ISBN 0-8247-0035-X Convex Solids with Regular Faces of Convex polyhedra with regular faces, 1966. Canadian Journal of Mathematics, 18, blz 169–200. met de oorspronkelijke opsomming van de 92 johnsonlichamen en het vermoeden dat er niet meer dan 92 zijn The Theory of Uniform Polytopes and Honeycombs, 1966. proefschrift aan de Universiteit van Toronto voetnoten ↑ bij Providence, Rhode Island ↑ 20 km van Providence