Wiki90: stijlencyclopedie uit de jaren 90 op internet
Tegenwoordig is Young-plan een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving genereert. Jarenlang is Young-plan het voorwerp geweest van studie, analyse en reflectie door experts en wetenschappers op verschillende gebieden. De relevantie ervan wordt weerspiegeld in talrijke studies, conferenties en publicaties die proberen de impact en reikwijdte ervan in verschillende contexten te begrijpen. Young-plan is een onderwerp dat grenzen overschrijdt en mensen van verschillende leeftijden, geslachten, culturen en nationaliteiten bereikt, waardoor een verrijkende dialoog ontstaat die ons in staat stelt het vanuit verschillende perspectieven te begrijpen. In dit artikel duiken we in de wereld van Young-plan en onderzoeken we de oorsprong, evolutie en gevolgen ervan in de huidige samenleving. Door middel van interviews, analyses en getuigenissen zullen we een stem geven aan degenen die door Young-plan zijn getroffen en ons verdiepen in de mondiale implicaties ervan.
Het Young-plan is een plan gemaakt na de Eerste Wereldoorlog, waarin Duitslands verplichtingen tot herstelbetaling werden vastgelegd. Het was de opvolger van het Dawesplan van 1924, dat niet tot de gewenste resultaten had geleid.
In 1926 bespraken de Franse minister van buitenlandse zaken Aristide Briand en zijn Duitse collega Gustav Stresemann in het Franse Thoiry onder andere de ontruiming van het Rijnland en het versnellen van de herstelbetalingen, die Frankrijk de mogelijkheid zouden geven hun financiële crisis tegen te gaan. Maar vooral Briand kon zijn voorstellen in eigen land niet aanvaard krijgen.
In 1929 is met het Young-plan de duur van de herstelbetalingen op 59 jaar (dus tot 1988) vastgelegd. In totaal zou Duitsland volgens dit plan 114 miljard ‘Goudmark’ betalen. De rechtse partijen probeerden het Young-plan door een referendum af te wijzen. Dit hielp Adolf Hitler in de politiek terug te keren.
Bronnen, noten en/of referenties |