Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule zbadamy 34 Budziszyński Pułk Piechoty i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Od czasu pojawienia się 34 Budziszyński Pułk Piechoty nastąpiła znacząca zmiana w sposobie, w jaki ludzie wchodzą w interakcje ze sobą i otaczającym ich światem. Przez lata 34 Budziszyński Pułk Piechoty odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki konsumujemy informacje. W tym sensie istotne jest zrozumienie wpływu 34 Budziszyński Pułk Piechoty na nasze obecne społeczeństwo i zastanowienie się nad jego konsekwencjami na przyszłość. Na następnych kilku stronach szczegółowo przeanalizujemy, jak 34 Budziszyński Pułk Piechoty zmienił nasz sposób życia, pracy i relacji, a także możliwości i wyzwania, jakie stwarza to dla współczesnego świata.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1963 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Stanisław Pluto |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Numer |
JW 2873, JW 3601 |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
34 Budziszyński Pułk Piechoty (34 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Na podstawie rozkazu nr 7 dowódcy 2 Armii WP z 13 września 1944 23 pułk piechoty został przemianowany na 34 pułk piechoty. W tym czasie pułk stacjonował w lesie na południowy wschód od miejscowości Mordy. Tam 21 października 1944 żołnierze pułku złożyli przysięgę. Jednostka wchodziła w skład 8 Dywizji Piechoty i była organizowana w oparciu o sowiecki etat nr 04/501 pułku strzelców gwardii.
Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 8 Dywizji Piechoty. W czasie forsowania Nysy, działając na głównym kierunku natarcia dywizji, uchwycił przyczółek pod Rothenburgiem. Następnie toczył walki pod Geheege, Nieder Horka, Kollm, Jänkendorf i Diehsa. Bronił się pod Ödernitz, Niesky, Budziszynem, Grossdubrau, Grosswelka i Cölln, gdzie poniósł dotkliwe straty. Na północ od Budziszyna, gdzie działając pojedynczymi batalionami współdziałał z pododdziałami 1 KPanc. I batalion 34 pp ochraniał sztab 2 Armii WP w rej. Kleinwelka. W operacji praskiej pułk walczył pod Lobendavą i Mikulašovicami. Szlak bojowy zakończył pod miejscowością Ušték.
20 maja 1945 dowódca pułku wysłał na samochodach grupę operacyjną, która miała jak najszybciej wystawić posterunek na moście na Odrze w Krośnie Odrzańskim.
Od 28 maja 1945 pułk ochraniał zachodnią granicę Polski od Sadzarzewic do Zasiek. Sztab pułku stacjonował w Brodach. I batalion pułku zorganizował na odcinku od Sadzarzewic do Strzegowa, strażnice w Sadzarzewicach, Markosicach i Późnej; II batalion na odcinku od Strzegowa do Janiszowic zorganizował strażnice na południowy zachód od Strzegowa, w Mielnie, w lesie na południe od Mielna i w Janiszowicach, a III batalion ochraniał odcinek do Zasiek i zorganizował jedną strażnicę.
12 lipca 1945 I batalion pułku przybył do Sanoka i został zakwaterowany w miejscowych koszarach, do 1939 należących do 2 pułku strzelców podhalańskich.
Na podstawie rozkazu nr 295 Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z 28 sierpnia 1945 pułk otrzymał nazwę wyróżniającą „Budziszyński”.
W 1945 na bazie pułku została sformowana 38 komenda odcinka Komańcza.
25 stycznia, 28 marca i 13 kwietnia 1946 we wsi Zawadka Morochowska żołnierze pułku dopuścili się zbrodni wojennej na ukraińskiej ludności cywilnej.
Na podstawie rozkazu organizacyjnego nr 053/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 30 marca 1946 pułk otrzymał numer jednostki wojskowej „2873”.
Po zakończeniu wojny pułk stacjonował w Łodzi (Łódzki Okręg Wojskowy).
28 marca 1947, w Lesku pułk był inspekcjonowany przez II wiceministra Obrony Narodowej, generała broni Karol Świerczewskiego, który następnego dnia zginął w zasadzce zorganizowanej przez żołnierzy UPA.
Jednostka wzięła udział w akcji „Wisła”. W tym okresie pułkiem dowodził płk Jan Gerhard. Wówczas sztab pułku funkcjonował w Wańkowej.
W dniach 7–9 czerwca 1949 jednostka została dyslokowana do garnizonu Słupsk (Pomorski Okręg Wojskowy), gdzie zajęła koszary przy ulicy Rokossowskiego 61. W tym samym oddział został przeformowany w 34 Budziszyński zmotoryzowany pułk piechoty.
W 1950 jednostka została podporządkowana dowódcy 16 Kaszubskiej Dywizji Zmechanizowanej i przeformowana w 34 Budziszyński pułk zmechanizowany. W październiku 1952 pułk został podporządkowany dowódcy 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej.
Jesienią 1958 jednostka została przeformowana w 34 Budziszyński pułk piechoty i włączona w skład 23 Dywizji Piechoty.
W 1963 jednostka została przeformowana w 34 Budziszyński pułk desantowy.
Pułk otrzymał sztandar prawdopodobnie w dniu przysięgi, 22 października 1944.
Opis sztandaru:
Płat o wymiarach 98 × 124 cm, obszyty z trzech stron frędzlą złotą i przymocowany do drzewca za pomocą dziewięciu kółek. Drzewce z ciemno politurowanego drewna. Głowica w kształcie orła wspartego na kuli, która umieszczona jest na cokole skrzynkowym.
Strona główna:
Na czerwonym polu, aplikowany i haftowany biało-złoty orzeł. W prawym dolnym rogu haftowana biało-złotą nicią cyfra „34”.
Strona odwrotna:
Na białym polu biało-złotą nicią haftowany napis „HONOR I OJCZYZNA”. W prawym dolnym rogu haftowana biało-złotą nicią cyfra „34”.