Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
Dzisiaj Alabaster jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej części populacji. Zagadnienie to przykuło uwagę ekspertów, naukowców i specjalistów z różnych dziedzin, którzy poświęcili swój czas i wysiłek na analizę go z różnych podejść. Co więcej, Alabaster wywołał debatę w społeczeństwie, powodując sprzeczne opinie i rozbieżne stanowiska. Biorąc pod uwagę tę sytuację, istotne jest pogłębienie naszej wiedzy na temat Alabaster i zbadanie jego implikacji w różnych kontekstach. W tym celu w tym artykule omówimy Alabaster w sposób szczegółowy i krytyczny, aby zapewnić kompleksową wizję tego aktualnego tematu.
Alabaster (łac. alabaster, z gr. alábastros) – zbity, dobrze prześwitujący, biały lub nieco zabarwiony (np. na żółtawo, zielonkawo, różowawo) minerał będący drobnoziarnistą odmianą gipsu.
Jest to też nazwa dwóch, zewnętrznie bardzo podobnych, materiałów zdobniczych opartych na dwóch różnych minerałach – gipsie i kalcycie. Już od czasów starożytnych alabaster był używany jako kamień ozdobny i dekoracyjny. Nazwa pochodzi od staroegipskiego miasta Alabastron lub greckiego słowa alabastros: pierwotnie "flakonik na wonności" - nazwa została przeniesiona na materiał, z którego był wykonywany.
W starożytności alabastrem była tylko półprzezroczysta, delikatnie pożyłkowana i gładko wyszlifowana forma kalcytu. Obecnie jest nim także drobnoziarnista odmiana gipsu, zbita, półprzeźroczysta, biała lub nieco zabarwiona (na żółtawo, zielonkawo, różowawo itp.). Pomimo ich podobieństwa zewnętrznego oba rodzaje alabastru, gipsowy i kalcytowy, można bardzo łatwo rozróżnić po ich twardości. Alabaster gipsowy można bez trudu porysować paznokciem. Alabaster kalcytowy jest znacznie trudniejszy do porysowania – można tego dokonać dopiero z użyciem ostrego noża z dobrej jakościowo stali.
Oba alabastry można też rozróżnić przy pomocy testu chemicznego: kalcytowy rozpuszcza się w kwasie solnym, a gipsowy nie.