Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
Obecnie Chen Ning Yang stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego grona ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, Chen Ning Yang to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach. Zarówno eksperci w tej dziedzinie, jak i zwykli ludzie poświęcili czas i wysiłek na zrozumienie i analizę Chen Ning Yang, starając się uzyskać lepsze zrozumienie jego znaczenia i wpływu na różne aspekty życia. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów związanych z Chen Ning Yang, aby zaoferować kompleksowe spojrzenie na ten temat, który ma dziś ogromne znaczenie.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Specjalność: fizyka | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Chen Ning Franklin Yang (chiń. upr. 杨振宁; chiń. trad. 楊振寧; pinyin Yáng Zhènníng; ur. 1 października 1922 w Hefei) – amerykański fizyk pochodzenia chińskiego, noblista.
Dzieciństwo spędził w Pekinie, a następnie w Kunmingu, studia ukończył na Uniwersytet Tsinghua. W 1946 roku wyjechał, w ramach współpracy międzyuczelnianej, do Chicago. Tytuł doktora uzyskał pod opieką Edwarda Tellera, po czym został asystentem Enrica Fermiego. Wraz z Robertem Millsem opracował teorię dotyczącą fizyki cząstek elementarnych, znaną obecnie jako pole Yanga-Millsa. Na tej koncepcji opiera się model standardowy.
W 1957 roku (w wieku 35 lat) został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki wraz z Tsung-Dao Lee za teorię zakładającą, że oddziaływania słabe pomiędzy cząstkami elementarnymi nie zachowują symetrii parzystości. Doszli oni do takiego wniosku po bardzo szczegółowej analizie dostępnych ówcześnie danych eksperymentalnych, które nie gwarantowały zachowania tej symetrii. Jednocześnie zaproponowali odpowiednie eksperymenty, które mogłyby potwierdzić łamanie tej symetrii. Wkrótce doświadczenia takie zostały wykonane przez zespoły Leona Ledermana z Columbia University (późniejszego laureata Nagrody Nobla z odkrycie neutrina mionowego) oraz przez Chien-Shiung Wu we współpracy z National Bureau of Standards.
27 marca 1974 roku senat Uniwersytetu Wrocławskiego przyznał mu tytuł Doctor honoris causa. Uroczysta promocja odbyła się 13 maja 1974 roku.