Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W dzisiejszym świecie Crossing-over to temat budzący duże zainteresowanie i debatę. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę akademicką, zawodową czy osobistą, Crossing-over stał się istotnym i aktualnym tematem. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Crossing-over wygenerował szeroką gamę opinii i perspektyw. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Crossing-over, od jego tła historycznego po wpływ na kulturę popularną. Dodatkowo omówimy implikacje i wyzwania, jakie reprezentuje Crossing-over w różnych kontekstach, a także możliwe rozwiązania i podejścia do nich. Dołącz do nas w tej wycieczce po fascynującym świecie Crossing-over!
Crossing-over – wymiana odcinków chromatyd pomiędzy chromosomami homologicznymi w czasie mejozy, w uproszczeniu jest to proces wymiany materiału genetycznego, w wyniku którego zwiększa się zmienność genetyczną. Odkrywcą procesu crossing-over był Thomas Morgan.
Proces ten zachodzi w profazie I mejozy (pachytenie) i polega na tworzeniu połączeń (chiazm) między chromatydami, a następnie rozrywaniu tych połączeń, ale tak, że następuje wymiana ich odcinków. W wyniku crossing-over dochodzi do rozszczepienia genów sprzężonych i powstania nowych sprzężeń. Częstość tego procesu zależy od odległości pomiędzy rozpatrywanymi genami w chromosomie: im bliżej są one położone, tym silniej są sprzężone i mniejsze jest prawdopodobieństwo rozdzielenia ich pomiędzy dwa różne chromosomy homologiczne. Wystąpienie crossing-over w określonym miejscu chromosomu wpływa ograniczająco na możliwość zajścia c-o w pobliżu. Zjawisko to określane jest terminem interferencji.
W procesie crossing-over następuje rekombinacja homologiczna. Nukleotydy jednej nici DNA łączą się z nukleotydami homologicznymi drugiej, ale zanim to nastąpi chromosomy homologiczne ustawiają się równolegle do siebie, po czym następuje przecięcie nici w kilku miejscach. Następnie fragment homologiczny jednej nici łączy się z fragmentem drugiej krzyżowo, kolejne dwie nici nie są połączone krzyżowo, dlatego następuje rotacja aby takie połączenie utworzyć.
Pod koniec crossing-over następuje synteza P-DNA, który stanowi 0,1% jądrowego DNA i jest reperacyjnym DNA.
Crossing-over jest procesem o dużym znaczeniu dla różnorodności genetycznej, ponieważ prowadzi do powstania komórek potomnych o genotypie innym od rodzicielskiego.