Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule zajmiemy sięFrantišek Ladislav Čelakovský_, tematem, który z biegiem czasu przykuł uwagę i zaintrygował wiele osób. _Var1_ to zagadnienie, które wywołuje debatę, kontrowersje i podziw w różnych obszarach zainteresowań, od nauki po sztukę, poprzez politykę i historię. Pisząc tę książkę, będziemy starali się lepiej zrozumieć implikacje i znaczenie František Ladislav Čelakovský_, a także jego wpływ na społeczeństwo i świat w ogóle. Zagłębimy się w jego istotę, ewolucję na przestrzeni lat i różne perspektywy, jakie istnieją wokół tego tematu. Przygotuj się na wejście do świata odkryć i refleksji na temat František Ladislav Čelakovský_.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
František Ladislav Čelakovský pseudonim Marcian Hromotluk (ur. 7 marca 1799 w Strakonicach, zm. 5 sierpnia 1852 w Pradze) – czeski pisarz, poeta, krytyk i tłumacz. Przedstawiciel czeskiego odrodzenia narodowego. Jego synem był botanik Ladislav Čelakovský.
Od 1812 roku uczęszczał do niższego gimnazjum w Czeskich Budziejowicach, następnie uczył się w gimnazjum w Písku. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia filozoficzne w Pradze. Problemy finansowe zmusiły go do przerwania studiów i rozpoczęcia nauczania w liceum w Czeskich Budziejowicach. Niedługo potem został zmuszony do rezygnacji z tej pracy. Przyczyną było, zabronione wówczas, odczytywanie na głos dzieł Jana Husa. Nauczanie kontynuował w Linzu i w Pradze.
Do 1829 roku pracował jako wychowawca i tłumacz.
W 1830 roku otrzymał ofertę pracy w Rosji. Wspólnie z Pawłem Józefem Šafaříkem i Václavem Hanką miał otworzyć i prowadzić słowiańską bibliotekę w Petersburgu. Nie podjął się tego zadania, ponieważ otrzymał od Františka Palackiego ofertę pracy u księcia Kinskégo. Początkowo pracował jako prywatny nauczyciel, później wprowadzał korekty w czasopiśmie duchownych katolickich.
W 1833 roku został redaktorem Pražských novin. W 1834 roku przekształcił Rozmanitosti, załącznik Pražských novin, w czasopismo Česká Wčela. Po ukazaniu się w Pražských novinach krytycznego artykułu potępiającego politykę popowstaniową cara Rosji Mikołaja I wobec Polaków w grudniu 1835 roku pisarz został zwolniony z redakcji.
Od 1838 roku ponownie pracował u księcia Kinskégo jako bibliotekarz.
W 1842 roku został profesorem literatury słowiańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. We Wrocławiu wykładał do 1849 roku, czyli do momentu, kiedy otrzymał propozycję objęcia katedry literatury słowiańskiej na Uniwersytecie Karola w Pradze.
Twórczość literacką Čelakovský rozpoczął w latach 20. XIX wieku. Czerpał inspirację z dorobku literackiego Josefa Jungmanna. Swoimi dziełami wzbogacił nurt zwany obecnie Jungmannowską szkołą poetycką i naukową. Wiele jego książek zawierało ilustracje wykonane przez Adolfa Kašpara.
Ogłoszone dzieła poetyckie: forma literacka stylizowana na ustnych przekazach ludowych, łącząca się z romantycznym podziwem folkloru. Pierwsze próby z tą formą literacką znane były przed twórczością Čelakovskiego, ale dopiero w jego dziełach styl ten stał się wzorem stosowanym w poezji.
Prace naukowe wydane przez Macierz Czeską: