Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W dzisiejszych czasach I’m Going Slightly Mad to temat obecny w życiu wielu osób. Z biegiem czasu I’m Going Slightly Mad stał się bardziej odpowiedni i wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Jego wpływ obejmuje różne obszary, od mody po technologię, a jego wpływ można zaobserwować w obszarach tak różnorodnych, jak polityka, kultura i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom związanym z I’m Going Slightly Mad i spróbujemy zrozumieć jego rolę w dzisiejszym świecie. Od jego powstania, przez ewolucję i prognozy na przyszłość, zagłębimy się w ten fascynujący temat, aby rzucić światło na jego implikacje i znaczenie dzisiaj.
Wykonawca singla z albumu Innuendo | ||||
Queen | ||||
Strona B |
„The Hitman” | |||
---|---|---|---|---|
Wydany |
4 marca 1991 | |||
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
4:22 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Format | ||||
Autor |
Queen | |||
Singel po singlu | ||||
|
I’m Going Slightly Mad – piosenka brytyjskiego zespołu Queen wydana na singlu w 1991 roku, który promował album Innuendo (1991).
Okładka singla przedstawia ilustrację, której autorem jest Grandville (podobnie jak w przypadku pozostałych singli z albumu Innuendo, z wyjątkiem „Headlong”).
W teledysku wystąpiło m.in. stado oswojonych pingwinów. Cały projekt kosztował około 200 000 funtów. Podobnie jak wszystkie teledyski z Innuendo powstawał przy współpracy z Rudim Dolezalem i Hannesem Rossacherem z wytwórni DoRo Productions. W teledysku znalazły się ujęcia gitarzysty Briana Maya przebranego za pingwina, perkusisty Rogera Taylora z parującym czajnikiem na głowie, człowieka w przebraniu goryla, basisty Johna Deacona jako błazna i Freddiego Mercurego w czarnej peruce oraz z kiścią bananów na głowie.
Kraj | Lista | Pozycja | Źr. |
---|---|---|---|
BE-VLG | Ultratop 50 Singles (Flandria) | 39 | |
NL | Single Top 100 | 20 | |
DE | Single Top 100 | 42 | |
IE | Top 100 Singles | 19 | |
GB | UK Singles Chart | 22 |