Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jan Rzeszowski (biskup krakowski). Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zbadamy wszystkie aspekty związane z Jan Rzeszowski (biskup krakowski). Zagłębimy się w jego historię, przeanalizujemy jego główne cechy i sprawdzimy jego znaczenie dzisiaj. Jan Rzeszowski (biskup krakowski) jest przedmiotem zainteresowania i debaty od dziesięcioleci i nadszedł czas, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie. Przygotuj się na fascynującą podróż przez Jan Rzeszowski (biskup krakowski) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!
Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Data urodzenia |
ok. 1411 | |
---|---|---|
Data śmierci | ||
Miejsce pochówku |
bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie | |
Biskup krakowski | ||
Okres sprawowania |
1471-1488 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
1471 | |
Sakra biskupia |
Jan Rzeszowski (lub Jan z Rzeszowa herbu Półkozic ur. ok. 1411, zm. 28 lutego 1488) – podskarbi wielki koronny (1469-1471), wielkorządca i żupnik krakowski od 1471, biskup krakowski od 1471. Spowiednik Kazimierza Jagiellończyka.
Studiował w Akademii Krakowskiej. Przebywał na dworze Władysława Warneńczyka, uczestniczył w bitwie pod Warną w 1444. W 1453 przyjął święcenia kapłańskie, dwa lata później został kanonikiem krakowskim, w 1466 kanonikiem przemyskim, a w 1467 kanonikiem sandomierskim. Reprezentował kapitułę krakowską na soborze prowincjonalnym w Łęczycy w 1464. Od 1484 jako pierwszy biskup krakowski tytułował się księciem siewierskim. Przeprowadził dwa synody diecezjalne, wydał mszał dla diecezji krakowskiej, w dobrach biskupich zorganizował kopalnie metali. Za jego rządów w 1472 fundowano klasztor paulinów Na Skałce, a w 1481 kościół i klasztor św. Agnieszki (bernardynek) na Stradomiu (obecnie będący kościołem garnizonowym). W katedrze wawelskiej wybudował zakrystię i kaplicę św. Krzyża, gdzie został pochowany. Nie był lubiany przez kler a jego osobę gdy miał 60 lat opisano następująco: Postaci był miernej, skłonny do cholery, nosa ku końcu sinego, na twarzy chropowaty, do tego pedogryk.