Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W dzisiejszym świecie Julian Nowicki to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Julian Nowicki był przedmiotem debaty, analiz i badań ekspertów z różnych dziedzin. Jej wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę sprawia, że jest to temat o uniwersalnym znaczeniu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Julian Nowicki, od jego pochodzenia po wpływ na codzienne życie ludzi. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na różne aspekty, które sprawiają, że Julian Nowicki jest tematem wartym zbadania i zainteresowania.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
robotnik, członek KPP |
Julian Nowicki (ur. 12 stycznia 1912 w Barcinie, zm. 8 czerwca 1936 w Toruniu) – polski komunista, robotnik, członek KPP.
Był najstarszym z piątki dzieci Jana (bednarza) i Wiktorii z Salamonów. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Barcinie, a następnie do Państwowego Gimnazjum w Inowrocławiu. Po maturze (1930) wyjechał do Gdańska, ale nie udało mu się zrealizować zamiaru studiów na politechnice (Technische Hochschule). Nawiązał natomiast kontakt ze środowiskami komunistycznymi, który kontynuował po powrocie do Barcina w 1932. Działał w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych, od 1934 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. Pod wpływem Leona Porażyńskiego, redaktora radykalnego pisma lewicowego "Klasowiec", wstąpił w 1934 w Bydgoszczy do Komunistycznej Partii Polski.
Pod koniec 1934 został sekretarzem Związku Zawodowego Robotników Rolnych, w lutym 1935 przewodniczącym Rady Klasowych Związków Zawodowych w Toruniu. W związku z tą ostatnią funkcją przeniósł się na stałe do Torunia, gdzie organizował komitety bezrobotnych oraz redagował i publikował na łamach komunistycznego miesięcznika "Pionier". W lutym 1936 był jednym z głównych organizatorów dużej demonstracji bezrobotnych w Toruniu i współautorem petycji do władz. W tymże roku organizował także manifestację pierwszomajową. Wobec braku reakcji władz na wcześniejsze żądania kolejną demonstrację Nowicki organizował 8 czerwca 1936. W trakcie marszu robotników w kierunku Urzędu Wojewódzkiego doszło do starcia z policją, a Nowicki poniósł śmierć od kuli prawdopodobnie wystrzelonej przez policjanta, biorącego udział w demonstracji w przebraniu robotniczym. Wobec planów manifestacyjnego pogrzebu Nowicki został pochowany przez policję w tajemnicy na cmentarzu przy ul. Grudziądzkiej.
Julian Nowicki został upamiętniony w pomniku stojącym na jednym z głównych placów w Toruniu, odsłoniętym w 1956. W okresie PRL był również patronem jednej z toruńskich ulic i uchodził za symbol walki robotniczej w regionie Kujaw.
W dniu 29 marca 2012 Rada Miasta Torunia podjęła uchwałę o przeniesieniu tablicy upamiętniającej Nowickiego na znajdujący się na Cmentarzu Komunalnym nr 2 grób Juliana Nowickiego w terminie do 30 czerwca 2012. Ostatecznie pamiątkową tablicę usunięto 31 lipca 2012. Przeniesienie tablicy spotkało się z protestami środowisk lewicowych.