Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Kursywa i jego implikacje w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego powstania po możliwe przyszłe konsekwencje, szczegółowo przeanalizujemy każdy aspekt związany z Kursywa, aby zapewnić kompleksową i kompletną wizję tego tematu. Zbierając dane, przeglądając badania i konsultując się z ekspertami, staramy się rzucić światło na Kursywa i zaoferować naszym czytelnikom świadomą i wzbogacającą perspektywę. Czytaj dalej, aby odkryć wszystko, co musisz wiedzieć o Kursywa i jego znaczeniu we współczesnym świecie.
|
Ten artykuł od 2021-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Kursywa – odmiana pisma, zazwyczaj pochyła, o charakterze bardziej płynnym niż antykwa, choć nawiązująca do niej stylem. Wywodzi się z odręcznego pisma karolińskiego i rozwinęła się w XV-wiecznych Włoszech. Większość kursyw (choć nie wszystkie) jest pochylona w prawo pod kątem ok. 2–20 stopni. Zazwyczaj kursywa jest jedną z trzech podstawowych odmian kroju pisma, obok odmiany prostej (antykwy) i pogrubionej.
W najbardziej potocznym rozumieniu mianem kursywy określa się każde pismo pochyłe, istnieje jednak zasadnicza różnica pomiędzy pismem prostym mechanicznie pochylonym w programie do edycji tekstu (ang. oblique) a kursywą specjalnie zaprojektowaną dla danego kroju (ang. italic).
Obecnie, za sprawą wpływu terminologii angielskiej, synonimem kursywy w potocznej polszczyźnie stał się również wyraz „italik” w odniesieniu do każdego użycia kroju pisma w odmianie pochyłej[potrzebny przypis]. Fachowo rozumiany italik jest jedynie rodzajem kursywy (w artykule italik znajduje się szersze opisanie tego problemu terminologicznego).
Kursywę czyta się znacznie wolniej niż antykwę i w większych ilościach jest dla czytelnika męcząca, dlatego na ogół jest używana do wyróżniania pewnych elementów tekstu. W tekstach składanych w języku polskim stosuje się ją przede wszystkim dla:
Kursywę stosuje się również do podkreślania miejsc, które mają zwrócić szczególną uwagę czytelnika, używa się jej także w publikacjach naukowych np. dla łacińskich nazw gwiazdozbiorów czy symboli wielkości fizycznych. W beletrystyce można ją zastosować do wyodrębnienia niewypowiedzianych myśli postaci. Często jest ona stosowana w składzie listów, gdyż swoim charakterem nawiązuje do pisma odręcznego.
Kursywy nie powinno się używać do zapisu tytułów cyklicznych programów telewizyjnych i radiowych, tytułów czasopism, serii wydawniczych, rozdziałów. W tych wypadkach stosujemy cudzysłów.