W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii ludzkości. Od jego skromnych początków po drogę do sławy – zagłębimy się w najbardziej intymne szczegóły jego kariery. Oprócz tego przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo i jego trwałe dziedzictwo. Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka był źródłem inspiracji dla wielu osób i mamy nadzieję, że w tym artykule rzucimy światło na jego życie i znaczący wkład.
Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka
Lietuvos Tarybų Socialistinė Respublika Литовская Советская Социалистическая Республика
W czerwcu 1940, po serii prowokacji związanych ze stacjonującą na Litwie Armią Czerwoną, 14 czerwca 1940 roku ZSRR przedstawił Litwie ultimatum, żądając zgody na okupację kraju przez Armię Czerwoną, która 15 czerwca 1940 w sile 150-tysięcy żołnierzy rozpoczęła okupację Litwy i obsadziła granicę litewsko-niemiecką. Prezydent Litwy Antanas Smetona zbiegł na terytorium Niemiec, władzę objął rząd kierowany przez kryptokomunistę Justasa Paleckisa, który sprawował władzę jednocześnie prezydenta i premiera Litwy. 21 lipca 1940 komuniści litewscy proklamowali Litewską Socjalistyczną Republikę Radziecką, która 3 sierpnia tego samego roku formalnie weszła w skład ZSRR. Kilkanaście dni przed napadem Niemiec na ZSRR, NKWD rozpoczęło masowe deportacje Litwinów na Syberię, które do wybuchu wojny objęły ok. 35 tysięcy osób.
W lipcu 1944 Armia Czerwona ponownie okupowała terytorium Litwy, przywracając Litewską SRR. Na terenach tego kraju osiadło wtedy wielu Rosjan, których potomkowie, w większości, pozostali tam do dziś.
Początkowo władze Litewskiej SRR prowadziły akcję lituanizacji mniejszości narodowych, jednak w 1950 r. władze centralne w Moskwie poleciły złagodzić politykę językową. W tym okresie zaczęto organizować na Litwie polskie szkolnictwo (szkoły podstawowe, średnie, seminarium nauczycielskie).
Powstał Ruch Walki o Wolność Litwy. Partyzantka litewska działająca w latach 1944–1953 (tzw. Leśni Bracia) była ruchem niepodległościowym łączącym zbrojny i cywilny charakter, stawiającym sobie za cel sprzeciwienie się aneksji Litwy przez ZSRR i budowę demokratycznej, niepodległej Litwy.
Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka przestała istnieć faktycznie po 11 marca 1990 roku, gdy Rada Najwyższa Litewskiej SRR wydała deklarację niepodległości, a pierwszym krajem, który ją wówczas uznał była Islandia. Aż do sierpnia 1991 roku – kiedy to niepodległość tego kraju uznały wszystkie kraje członkowskie NATO i Unii Europejskiej – Litwa i inne kraje bałtyckie traktowane były przez władze w Moskwie jako część ZSRR.
Demografia Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
↑A. Bubnys, Antykomunistyczny ruch oporu na Litwie w latach 1944–1953, Polskie podziemie niepodległościowe na tle konspiracji antykomunistycznych w Europie środkowo-wschodniej w latach 1944–1956, Instytut Pamięci Narodowej, Lublin 2008.