Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule zagłębimy się w świat Manuel Sanchís Hontiyuelo, aby zbadać jego wiele aspektów i odkryć jego znaczenie w różnych kontekstach. Na przestrzeni dziejów Manuel Sanchís Hontiyuelo odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki się komunikujemy, pracujemy i funkcjonujemy w społeczeństwie. Od swoich początków do dzisiejszego znaczenia, Manuel Sanchís Hontiyuelo był przedmiotem badań i debat, generując niekończące się interpretacje i opinie. W tym artykule proponujemy analizę i refleksję na temat Manuel Sanchís Hontiyuelo, odkrywając jego najważniejsze aspekty i oferując krytyczne i wszechstronne spojrzenie, które pozwala nam zrozumieć jego prawdziwy zakres.
Pełne imię i nazwisko |
Manuel Sanchís Hontiyuelo | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 maja 1965 | ||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||
Pozycja |
środkowy obrońca | ||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Manuel Sanchís Hontiyuelo (ur. 23 maja 1965 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, 48-krotny reprezentant kraju. Były obrońca Realu Madryt, w którym spędził całą karierę zawodniczą.
Kontynuował tradycje rodzinne, gdyż jego ojciec, Manuel Sanchís Martínez, również przywdziewał koszulkę Los Blancos. W pierwszej drużynie zadebiutował za kadencji Alfredo Di Stéfano, który dał mu szansę debiutu w rundzie jesiennej sezonu 1983/84. Młodziutki, osiemnastoletni defensor już wtedy spisywał się na tyle dobrze, że w swoim pierwszym sezonie zagrał w osiemnastu spotkaniach. Manolo w dalszym okresie swojej kariery był już podstawowym i kluczowym graczem, stanowił o sile drużyny nazywanej popularnie Quinta del Buitre, która zdominowała rozgrywki ligowe w latach osiemdziesiątych. Od roku, w którym debiutował, do oficjalnego zakończenia kariery w 2001, w barwach Królewskich zaliczył 524 spotkania ligowe (rekordowa liczba występów która przekroczona została przez innego wychowanka Realu - Raúla) 193 w najróżniejszych pucharach (krajowych i europejskich).
Jest najbardziej (z wyjątkiem Francisco Gento) utytułowanym graczem w historii klubu z Santiago Bernabéu. Wraz z kolegami, ośmiokrotnie sięgał po zwycięstwo w Primera División (1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1995, 1997 i 2001), po dwa razy cieszył się z triumfu w Lidze Mistrzów (1998 i 2000), Pucharze UEFA (1985 i 1986), Copa del Rey (1989 i 1993), raz drużyna, w której grał sięgnęła po Puchar Interkontynentalny (rok 1998).
Wystąpił w szesnastu meczach młodzieżówki oraz czterdziestu ośmiu La Selección. Znalazł się w kadrze Muñoza i Suáreza na kolejno: EURO w Niemczech oraz mundial we Włoszech. Ostatnie, pożegnalne jak się okazało, spotkanie w reprezentacji rozegrał 11 marca 1992 przeciw Stanom Zjednoczonym.