Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
Obecnie Marcin Bielski to temat, który nabrał dużego znaczenia w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na gospodarkę, technologię, kulturę czy politykę, Marcin Bielski stał się kluczowym elementem obecnej dynamiki. Jego wpływ jest zauważalny we wszystkich obszarach, wywołując debaty, kontrowersje, postęp i znaczące zmiany. Dlatego konieczne jest dogłębne przeanalizowanie wszystkich aspektów związanych z Marcin Bielski, aby zrozumieć jego zakres i implikacje we współczesnym świecie. Dlatego w tym artykule zagłębimy się w badanie Marcin Bielski, badając jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Data i miejsce urodzenia |
około 1495 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 grudnia 1575 |
Zawód, zajęcie |
poeta, pisarz, tłumacz |
Dzieci |
Marcin Bielski, Marcin Wolski herbu Prawdzic (ur. ok. 1495 w Białej, zm. 18 grudnia 1575 tamże) – żołnierz, historyk, renesansowy poeta satyryczny, pisarz i tłumacz, ojciec Joachima Bielskiego.
Był prawdopodobnie samoukiem. Wiedzę zdobywał początkowo na dworze Janusza, księcia mazowieckiego. Później, jako dworzanin Piotra Kmity, mógł korzystać z bogatego księgozbioru swego chlebodawcy. Uczestniczył w walkach z Tatarami w 1524 i 1534. Był żołnierzem obrony potocznej, towarzyszem jazdy w chorągwi rotmistrza Stanisława Balickiego, wziął udział w bitwie z Wołochami pod Obertynem (1531). Przez dłuższy okres mieszkał w Krakowie. Tu uległ wpływom reformacji i żywił doń sympatię do końca życia, choć nigdy nie zerwał z Kościołem katolickim. W 1540 opuścił Kraków, osiadł we wsi rodzinnej, gdzie wkrótce poślubił dziedziczkę dóbr (p. Siemikowska-Okszycówna) w Białej Szlacheckiej (dzisiejszy powiat pajęczański). Od nazwy wsi przyjął nazwisko Bielski. Więcej czasu poświęcał zajęciom literackim niźli gospodarskim. W wieku 80 lat pracował jeszcze nad IV wydaniem swej kroniki, którą syn Joachim uzupełniał i kontynuował. Zmarł 18 grudnia 1575, pochowany został w pobliskim Pajęcznie. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego.
Pierwocinami literackimi Bielskiego były Żywoty filozofów wydane w 1535. Utwór, będący przekładem czeskiego tekstu Mikuláša Konáča z 1514, przedstawiał życiorysy i poglądy filozofów i pisarzy antycznych, średniowiecznych, Ojców Kościoła, a także postaci legendarnych. Dzieło kronikarskie Bielskiego, Kronika wszytkiego świata, ukazała się po raz pierwszy w 1551. Utwór opisywał historię świata od czasów Starego Testamentu, poprzez starożytny Rzym, starożytną Grecję, wydarzenia Nowego Testamentu, średniowiecze i wydarzenia współczesne autorowi do 1550. W 1557 wydał Komedyję Justyna i Konstancyjej, jeden z ciekawszych moralitetów polskiego renesansu. Bielski był także autorem kilku zróżnicowanych stylistycznie satyr: Sen majowy pod gajem zielonym jednego pustelnika, Sjem niewieści, Rozmowa nowych proroków dwu baranów o jednej głowie, wydanych po raz pierwszy w 1566/1567. Po śmierci Bielskiego syn Joachim wydał w 1597 dzieło zatytułowane Kronika polska – przerobioną i uzupełnioną przez siebie Kronikę wszytkiego świata.
Uwieczniony na obrazie Jana Matejki pt. Rzeczpospoiita Babińska.
Od 24 listopada 1961 ulica w Warszawie, na terenie obecnej dzielnicy Wola, nosi nazwę ulicy Marcina Bielskiego.