W dzisiejszym świecie Operacja kwantuńska zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na kulturę popularną, znaczenie w środowisku akademickim, wpływ na politykę czy znaczenie w historii, Operacja kwantuńska jest przedstawiany jako temat interesujący, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata Operacja kwantuńska budził zainteresowanie badaczy, dziennikarzy, pisarzy i zwykłych ludzi, wywołując debaty, refleksje i dyskusje na temat jego znaczenia, ewolucji i wpływu na różne aspekty życia codziennego. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Operacja kwantuńska, badając jego pochodzenie, rozwój i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Operacja kwantuńska – rozpoczęta po wypowiedzeniu wojny Japonii przez ZSRR (8 sierpnia 1945) operacja militarna zaplanowana przez marszałka Aleksandra Wasilewskiego, której celem było wyzwolenie spod okupacji japońskiej Mandżurii i Korei do 38 równoleżnika (24 sierpnia 1945). Operacja miała również pomścić klęskę Rosjan, poniesioną w wojnie z Japończykami 40 lat wcześniej.
Ze strony japońskiej działania prowadziła tam tzw. Armia Kwantuńska. Po stronie sowieckiej działania były organizowane przez wojska Frontu Dalekowschodniego. Część wojsk radzieckich przerzucano na ten odcinek frontu tuż po opanowaniu Berlina. Główną operacyjną jednostką atakującą Armii Czerwonej był Front Zabajkalski, dowodzony przez marszałka Rodiona Malinowskiego (wcześniej dowódca II Frontu Ukraińskiego, potem Minister Obrony ZSRR), atakujący na kierunku Bajkał – Morze Wschodniochińskie.
Ofensywa radziecka nie natrafiła na silny opór. Wojska ZSRR pokonały trasę ok. 2000 km oraz góry Wielki Chingan w ciągu około tygodnia. Ponad pół miliona żołnierzy japońskich dostało się do niewoli radzieckiej. Armia Czerwona zniszczyła równie liczną Armię Kwantuńską w zaledwie 12 dni.
Przypisy
Okres ofensywy japońskiej |
|
---|
Okres ofensywy amerykańskiej |
|
---|