Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Park podworski na Bielawach w Toruniu, badając jego pochodzenie, wpływ na współczesne społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach życia codziennego. Aby lepiej zrozumieć to zjawisko, zagłębimy się w jego historię, przeanalizujemy różne perspektywy i oddamy głos ekspertom w danej dziedzinie. Na tych stronach zachęcam czytelnika do refleksji nad Park podworski na Bielawach w Toruniu z różnych perspektyw i do kwestionowania własnych, z góry przyjętych wyobrażeń na ten temat. Mam nadzieję, że ten artykuł okaże się źródłem wiedzy i inspiracji oraz przyczyni się do wzbogacenia dialogu wokół Park podworski na Bielawach w Toruniu.
Fragment parku latem | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Powierzchnia |
ok. 3,4 ha |
Data założenia |
koniec XVIII |
Położenie na mapie Torunia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°01′50″N 18°41′28″E/53,030556 18,691111 |
Park podworski na Bielawach w Toruniu – dawny zabytkowy park, znajdujący się na Bielawach w Toruniu. Zajmuje powierzchnię 3,4 ha.
Park podworski należał do zespołu dworsko-parkowego z końca XVIII wieku. Należał on do biskupów włocławskich. W obecnym kształcie istnieje od przełomu XIX i XX wieku. Podczas zaboru pruskiego folwark sekularyzowano i przekazano na rzecz Prus. Następnie folwark był dzierżawiony i sprzedany. W latach 1872–1879 właścicielem folwarku był Stanisław Hebanowski. Po powrocie Torunia do Polski, w latach 1921–1930 właścicielem folwarku była księżna Maria Sułkowska.
Dwór mieści się na wschodnim skraju parku, pomiędzy parkiem a parkingiem centrum handlowego Nowe Bielany. Dwór częściowo zachował oryginalną formę neogotyckiej architektury z końca XIX wieku. Pozostałą część przekształcono po 1920 roku. Obecnie dwór pełni funkcję budynku mieszkalnego czynszowego wielomieszkaniowego.