Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule szczegółowo zbadamy Pinakiel, fascynujący temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w życiu codziennym, Pinakiel wywołał intensywną debatę i wzbudził duże zainteresowanie w różnych społecznościach. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w różne aspekty Pinakiel, od jego powstania po ewolucję w czasie, zapewniając wyczerpującą i zaktualizowaną analizę tego bardzo istotnego tematu. Łącząc dane, opinie ekspertów i referencje osób, na które Pinakiel miało wpływ, staramy się zaoferować szeroki i zrównoważony pogląd, który wzbogaci zrozumienie tego fascynującego tematu przez naszych czytelników.
Pinakiel (inaczej fiala, sterczyna) – pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej kamiennej wieżyczki, zakończonej od góry iglicą, której krawędzie udekorowane są żabkami i która zwieńczona jest kwiatonem. W postaci bardziej ozdobnej miał kształt ażurowej kapliczki z maswerkami. Jest charakterystyczny dla architektury gotyckiej i neogotyckiej.
Pinakiel obok swojej dekoracyjnej roli pełnił też funkcję dociążającą przyporę. Dodatkowe obciążenie pinaklem kierowało wektor ukośnej siły rozporu sklepienia (przenoszonej przez łęk oporowy na przyporę) bardziej w dół. Chroniło to ścianę budynku przed skrzywieniem przez siłę rozporu sklepienia i dzięki temu pozwalało na zachowanie stateczności konstrukcji.
Pinakiel może stanowić zwieńczenie skarpy, naroża wieży, wimpergi, szczytu itp. Wykorzystywany jest również – jako element zdobniczy – w rzemiośle artystycznym (rzeźbiarstwie, snycerstwie i złotnictwie). Wykonywany jest wówczas – poza kamieniem – ze sztukaterii, drewna, metali. Jest częstym elementem zwieńczeń gotyckich nagrobków baldachimowych, gotyckich ołtarzy skrzyniowych i in.