Belgia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Belgii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Belgii Konstytucja Konstytucja Belgii Władza ustawodawcza Parlament Federalny Belgii Senat Przewodniczący Senatu Izba Reprezentantów Przewodniczący Izby Reprezentantów Monarcha Król Władza wykonawcza Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Kasacyjny Rada Państwa Prokuratura Kontrola państwowa Trybunał Obrachunkowy Finanse Belgijski Bank Narodowy Samorząd terytorialny Podział administracyjny Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Nowy Sojusz Flamandzki Partia Socjalistyczna Ruch Reformatorski Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie Partia Socjalistyczna Open Vlaamse Liberalen en Democraten Centrum Demokratyczno-Humanistyczne Ecolo Groen Interes Flamandzki Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii Wikiprojekt Polityka

Belgia jest państwem federalnym, a jej podział administracyjny odzwierciedla złożoną strukturę etniczną, językową i kulturową kraju.

Belgia podzielona jest na: trzy wspólnoty, cztery regiony językowe oraz trzy regiony autonomiczne. Dwa z trzech regionów dzielą się na prowincje (po pięć prowincji w każdym z obu regionów). Trzeci region to Region Stołeczny Brukseli. Wszystkie 10 prowincji oraz Region Stołeczny Brukseli podzielone są w sumie na 43 okręgi administracyjne. Ponadto w Belgii funkcjonują gminy administracyjne, stanowiące najniższy stopień podziału administracyjnego.

Cztery z tych pięciu podziałów mają określone granice geograficzne: regiony, regiony językowe, prowincje i gminy. Natomiast w przypadku wspólnot sprawa jest bardziej skomplikowana. Zostały one bowiem powołane jako instytucje, w których kompetencji leży dbanie o rozwój języka i kultury. Ale zgodnie z prawem nie odnoszą się one do żadnej grupy ludności ani terytorium. Z drugiej strony mają one wyznaczony dokładnie obszar, na którym mogą legalnie działać: wspólnota flamandzka na terenie Flandrii i w Brukseli, francuska – na większości obszaru Walonii i w Brukseli, a niemieckojęzyczna – w niewielkiej części prowincji Liège (Walonia), przy granicy z Niemcami.

Wspólnoty Belgii:

1. Wspólnota Francuska (Communauté Française)
2. Wspólnota Flamandzka (Vlaamse Gemeenschap)
3. Wspólnota Niemieckojęzyczna (Deutschsprachige Gemeinschaft)

Regiony językowe Belgii:

1. Region francuskojęzyczny (język francuski)
2. Region niderlandzkojęzyczny (język flamandzki)
3. dwujęzyczny Region Brukseli (francusko-flamadzki)
4. Region niemieckojęzyczny

Regiony autonomiczne Belgii (NUTS-1):

1. Region Flamandzki
2. Region Waloński
3. Region Stołeczny Brukseli

Prowincje Belgii (NUTS-2):

• Region Flamandzki:
  • Antwerpia (niderl. Antwerpen, stol. Antwerpia)
  • Brabancja Flamandzka (nid. Vlaams Brabant, stol. Leuven)
  • Flandria Wschodnia (nid. Oost-Vlaanderen, stol. Gandawa)
  • Flandria Zachodnia (nid. West-Vlaanderen, stol. Brugia)
  • Limburgia (nid. Limburg, stol. Hasselt)
• Region Waloński:
  • Brabancja Walońska (fr. Brabant-Walloon, stol. Wavre)
  • Hainaut (fr. Hainaut, stol. Mons)
  • Liège (fr. Liège, niem. Lüttich, stol. Liège)
  • Luksemburgia (fr. Luxembourg, stol. Arlon)
  • Namur (fr. Namur, stol. Namur)

Okręgi administracyjne Belgii (NUTS-3):

Belgia jest na nie podzielona od 1831. Od tego czasu w 5 prowincjach liczba i granice poszczególnych okręgów administracyjnych pozostały niezmienne, a w 5 prowincjach uległy zmianom na przestrzeni lat. 42 okręgi administracyjne wchodzą w skład 10 prowincji, zaś 43. okręg administracyjny pokrywa się z granicami Regionu Stołecznego Brukseli. Specyficznym okręgiem jest Okręg Verviers, podzielony na dwie części: jedną, należącą do Wspólnoty Francuskiej i drugą, należącą do Wspólnoty Niemieckojęzycznej, w związku z czym spotyka się klasyfikacje określające liczbę okręgów w Belgii na 44.

Gminy administracyjne Belgii (LAU-2):

W latach 1983–2018 w Belgii funkcjonowało 589 gmin administracyjnych, zaś od 1 stycznia 2019 ich liczba została zmniejszona do 581 (zlikwidowano bowiem 8 gmin w Regionie Flamandzkim).