Potok Oliwski
Wiki90
Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
|
|
|
|
Potok Oliwski
W tym artykule porozmawiamy o Potok Oliwski, temacie, który zyskał duże znaczenie w ostatnich latach. Potok Oliwski to temat, który wzbudził zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, ponieważ ma bezpośredni wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przez lata Potok Oliwski wywołał debatę i kontrowersje wśród ekspertów i fanów, co doprowadziło nas do zastanowienia się, jakie jest jego prawdziwe znaczenie i jakie ma konsekwencje dla naszego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy Potok Oliwski i spróbujemy rzucić światło na ten ekscytujący i istotny temat.
 Wodospad w Parku Oliwskim po dawnym młynie VII | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja |
Gdańsk |
| Rzeka | |
| Długość | 9,57 km |
| Powierzchnia zlewni |
28,7 km² |
| Średni przepływ |
0,291 m³/s |
| Źródło | |
| Miejsce | Złota Karczma |
| Wysokość |
140 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Zatoka Gdańska |
| Miejsce | |
| Wysokość |
0 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Potok Oliwski (Radosna Struga) (kaszub. Òlëwskô Strëga) (w dolnym odcinku zwany również „Potokiem Jelitkowskim” bądź „Jelitkowską Strugą”) – jeden z głównych cieków odwadniających obszar Lasów Oliwskich, spływający ze strefy krawędziowej wysoczyzny kaszubskiej znajdującej się na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i uchodzący bezpośrednio do Zatoki Gdańskiej.
Przebieg
Źródła znajdują się na wysokości ok. 140 m n.p.m. w Złotej Karczmie. W początkowym biegu przecina drogę ekspresową S6, i dalej w swym odcinku źródłowym płynie wartkim nurtem poprzez Dolinę Bobrów. Wpływając do Doliny Radości przyjmuje stosunkowo duży lewy dopływ (Potok Zajączkowski, zwany też Dziczym Potokiem) zwiększający w dwójnasób ilość wiedzionej wody.
Dysponując od tego miejsca znaczną ilością wód został w przeszłości zagospodarowany poprzez wykorzystanie energii spadku. Na jego drodze (aż niemal po same ujście) wybudowany został szereg urządzeń, z których najbardziej znane są młyny oraz Kuźnia Wodna w Oliwie.
Potok płynie dalej poprzez Oliwę, zasilając w wodę stawy parkowe, a następnie w kierunku wschodnim aż po swe ujście w Jelitkowie.
Sąsiednie dolinki obsługiwane są przez dopływy potoku. Obszar źródłowy jednego z dopływów (Potok Prochowy) objęty jest ochroną (Rezerwat przyrody Źródliska w Dolinie Ewy), a natomiast dolinka innego potoku (Potok Rynarzewski dl. 3,4 km) zajęta jest przez Gdański Ogród Zoologiczny. Pozostałe imienne dopływy to Potok Bobrowy oraz Potok Czystej Wody.
Historia
Do 1945 roku dolna część przepływu potoku nosiła nazwę niemiecką Glettkaubach.
Przy Potoku Oliwskim i jego dopływach funkcjonowało w ciągu wieków ponad dwadzieścia młynów i zakładów przemysłowych pracujących dzięki sile wody. Numerowane były pod prąd potoku – od I młyna w Jelitkowie, do XXIV w Dolinie Krzaczastego Młyna. Zespół młynów nad Potokiem Oliwskim w większości został zniszczony przez czas i różne okoliczności (wojny, pożary, brak gospodarza). Dokonane w przeszłości zagospodarowanie całego potoku jest przykładem na wykorzystanie naturalnych możliwości środowiska do rozwoju gospodarczego określonej przestrzeni osiedleńczej. Ten unoszący się w przestrzeni duch miejsca (genius loci) spowodował, iż właśnie w Dolinie Radości w oparciu o wody potoku, założył swoje poletko doświadczalne Instytut Budownictwa Wodnego PAN.
Ostatnimi czasy obserwuje się nasilone parcie miasta dążącego w swej ekspansji do własnego zagospodarowania (zabudowy) tego obszaru. Widomym dowodem tego nacisku jest nadanie obiektowi fizjograficznemu jakim jest Dolina Radości miana osiedla.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Obiekty Administrowane – Potoki i Rowy – Zestawienie potoków. Gdańskie Melioracje. .
- ↑ Dariusz Podbereski, Marcin S. Wilga: Wędrówki Przyrodnicze, Trasy wycieczek przyrodniczych. Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1995, s. 19. ISBN 83-85843-48-5.
- ↑ MŁYNY OLIWSKIE. trojmiasto.pl. .
- ↑ Stan wód powierzchniowych wymienionych wyżej - klasa wód wg Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska 25 listopada 1991 Dz. U. Nr 116 poz. 503: według badań prowadzonych przez WIOŚ w Gdańsku do roku 2003 włącznie ( kl I-wody przydatne do zaopatrzenia ludności, kl II-wody przydatne do urządzania kąpielisk, kl III wody dla potrzeb rolnictwa, non-wody pozaklasowe), Infoeko
- ↑ Ważniejsze miejsca i obiekty zabytkowe w Oliwie – Oliwski Potok. Urząd Miejski w Gdańsku. .
- ↑ Młyny wodne Potoku Oliwskiego i jego odnóg. trojmiasto.pl, 19 marca 2009. .
- ↑ Andrzej Januszajtis: Młyn V (Czachowskiego) – al. Grunwaldzka 533. staraoliwa.pl. . . (pol.).