Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule zbadamy wpływ i znaczenie Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie) w różnych kontekstach. Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie) był przedmiotem badań i zainteresowań na przestrzeni dziejów, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary i dyscypliny. Od momentu pojawienia się Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie) prowokuje debaty, dyskusje i refleksje, generując szerokie spektrum opinii i interpretacji. Poprzez rygorystyczną analizę zbadamy wiele aspektów Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie), jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i szczegółowego spojrzenia na Rezerwat przyrody Zielona Góra (województwo wielkopolskie), w celu wzbogacenia i poszerzenia wiedzy na ten temat.
Widok z drogi Białośliwie – Osiek nad Notecią | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1968 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
96,09 ha |
Położenie na mapie gminy Wyrzysk | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu pilskiego | |
53°07′24″N 17°15′42″E/53,123333 17,261667 |
Rezerwat przyrody Zielona Góra – rezerwat leśny o powierzchni 96,09 ha, położony w województwie wielkopolskim, powiecie pilskim, gminie Wyrzysk.
Rezerwat utworzono w 1968 roku na powierzchni 14,61 ha. W 1989 roku powiększono go do 96,09 ha.
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów Pojezierze Krajeńskie (314.69) i Dolina Środkowej Noteci (315.33). Zajmuje on wzniesienie moreny czołowej w sąsiedztwie północnego zbocza Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej.
Znajduje się na północ od linii kolejowej Bydgoszcz–Piła oraz ok. 1 km na zachód od miasta Osiek nad Notecią. Rezerwat jest usytuowany na jednym z największych wzniesień na Pojezierzu Krajeńskim, tj. w kompleksie lasów pokrywających Dębową Górę (192 m n.p.m.).
Celem ochrony w rezerwacie jest fragment lasu liściastego, w obrębie którego występują grądy i kwaśna dąbrowa. Głównymi gatunkami są: dąb szypułkowy, sosna zwyczajna, lipa drobnolistna oraz grab zwyczajny, brzoza brodawkowata, olcha. Wiek dębów oblicza się na 200–250 lat. Pięć z nich, szczególnie potężnych, posiada w obwodzie 300 cm. W warstwie podszytowej rośnie miejscami podrost dębowy.
Runo leśne budują cieniolubne gatunki, jak: charakterystyczna dla grądu gwiazdnica wielkokwiatowa, marzanka wonna, konwalijka dwulistna, konwalia majowa, szczawik zajęczy, przylaszczka pospolita, trawy i paprocie, borówka czernica oraz rzadki gatunek storczyka.
Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:
W najbliższym sąsiedztwie rezerwatu przebiega dalekobieżny szlak turystyczny Bydgoszcz Prądy – Nakło nad Notecią – Osiek nad Notecią – Piła - Ostroróg (liczący około 260 km).