Sobibór
Sobibór
Sobibór (village)
Sobibór
Sobibór
Sobibór (plaats)
Wiki90
Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
|
|
|
|
Sobibór
W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy temat Sobibór. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez wpływ na różne aspekty społeczeństwa, Sobibór stał się tematem zainteresowania i debaty na całym świecie. W kolejnych wierszach przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, implikacje w różnych kontekstach i możliwe perspektywy na przyszłość. Z pewnością Sobibór jest tematem godnym naszej uwagi i refleksji, dlatego jesteśmy podekscytowani możliwością zagłębienia się w jego badanie w tym artykule.
| wieś | |
.JPG) Rampa kolejowa przy obozie zagłady w Sobiborze | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
163 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
82 |
| Kod pocztowy | |
| Tablice rejestracyjne |
LWL |
| SIMC |
0109814 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Włodawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu włodawskiego  | |
 51°28′20″N 23°38′39″E/51,472222 23,644167
| |
Sobibór – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Włodawa. Leży nad Bugiem.
Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Sobibór-Stacja i Sobibór-Wieś. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 434 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Jałmużnika w Orchówku.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0109820 | Dubnik | część wsi |
| 0109837 | Sobibór | osada wsi |
Opis
Nazwa wsi związana jest z imieniem Sobiebor. Wieś znajduje się na skraju lasów sobiborskich. Na jej terenie stoi murowany dwór, dawna siedziba szkoły. 4 km na zachód od wsi, w środku lasu, znajduje się sołectwo Sobibór Stacja. Mieści się tam czynna towarowa stacja kolejowa Sobibór (przeładunek drewna) oraz muzeum wraz z pomnikiem upamiętniającym dawny obóz zagłady. Siedziba Nadleśnictwa Sobibór.
Przy stacji działał w latach 1942–1943 niemiecki nazistowski obóz zagłady w Sobiborze, w skład załogi którego wchodziło 30 Niemców oraz 150 byłych jeńców sowieckich na służbie niemieckiej, głównie Ukraińców. Zamordowano tam co najmniej ćwierć miliona ludzi. 14 października 1943 roku w obozie wybuchł bunt więźniów, w wyniku którego zostało zabitych dwunastu esesmanów, trzystu więźniom zaś udało się zbiec.
W latach 1867–1933 miejscowość była siedzibą gminy Sobibór. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Na terenie miejscowości znajduje się przystanek kolejowy Okuninka Białe, natomiast stacja kolejowa Sobibór należy do obrębu wsi Żłobek.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 125899
- ↑ Wieś Sobibór w liczbach , Polska w liczbach , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych , Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1166 .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2022. Informacje ogólne s. 5
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Według materiałów Muzeum Obozu w Sobiborze, głównie listów przewozowych.
- ↑ Słownik wydarzeń, pojęć i legend XX wieku; Kopaliński, Władysław (1907–2007), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999 ISBN 83-01-12849-6.
- ↑ Sobibór (działka nr 1) – System Informacji Przestrzennej Starostwa Powiatowego we Włodawie. .
- ↑ Stacja Sobibór – System Informacji Przestrzennej Starostwa Powiatowego we Włodawie. .
Linki zewnętrzne
- Sobibór, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 942.