Wiki90
Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
|
|
|
|
Spolia opima
W dzisiejszym świecie Spolia opima to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę polityczną, społeczną, naukową czy kulturalną, Spolia opima przykuł uwagę ludzi ze wszystkich środowisk. Jego wpływ był znacząco odczuwalny w różnych aspektach życia codziennego, wywołując debatę, refleksję i działania. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Spolia opima, analizując jego implikacje, pochodzenie, rozwój i przyszłe perspektywy. Nie ma wątpliwości, że Spolia opima wyznaczył punkt zwrotny w naszym społeczeństwie, a zrozumienie jego zakresu jest niezbędne, aby zrozumieć obecny kontekst i możliwe trendy, które można zastosować.
Spolia opima (łac. „świetne łupy”) – zwyczaj wojenny w republikańskim Rzymie. Zgodnie z nim osoba, która pokonała w bezpośrednim pojedynku wodza wrogiej armii, dostępowała zaszczytu złożenia ściągniętej z jego ciała zbroi oraz reszty rynsztunku w świątyni Jowisza Feretrejskiego na Kapitolu.
Tradycja wywodziła zwyczaj spolia opima z samych początków Rzymu, kiedy to Romulus miał pokonać w pojedynku sabińskiego króla Akrona i zabrać jego zbroję. W rzeczywistości zwyczaj ten miał prawdopodobnie znacznie starsze pochodzenie i wywodził się z jakichś archaicznych rytuałów.
Poza Romulusem zaszczytu spolia opima dostąpiło zaledwie dwu wodzów w historii Rzymu: w 428 p.n.e. Aulus Cornelius Cossus pokonawszy króla Wejów Larsa Tolumniusa i w 222 p.n.e. Marcellus po pokonaniu wodza Galów Wiridomarusa. W 29 p.n.e. podobny zaszczyt miał przypaść prokonsulowi Macedonii Markowi Licyniuszowi Krassusowi za pokonanie wodza Bastarnów, odbycie triumfu zostało jednak zablokowane przez Oktawiana Augusta pod zarzutem, iż Krassus nie był samodzielnym dowódcą armii, wobec czego nie przysługuje mu taki honor.
Przypisy
- ↑ a b Steven H. Rutledge: Ancient Rome as a Museum. Power, Identity, and the Culture of Collecting. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 125-126.
- ↑ a b John Rich: Roman Rituals of War. W: The Oxford Handbook of Warfare in the Classical World. edited by Brian Campbell, Lawrence A. Tritle. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 557-558.
- ↑ Patricia Southern: Augustus. London: Routledge, 2014, s. 199.