W tym artykule zajmiemy się tematem Ultra High Definition Television z analitycznej i krytycznej perspektywy, w celu wywołania konstruktywnej debaty wokół tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Zagłębimy się w jego różne aspekty, badając jego wpływ na społeczeństwo, jego implikacje historyczne i jego projekcję na przyszłość. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się zaoferować wszechstronne i zrównoważone spojrzenie na Ultra High Definition Television, w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do głębokiej refleksji na ten niezwykle ważny temat.
Ultra High Definition Television (obecna nazwa standardu: High-Vision, gdyż Ultra High Definition oznacza obecnie inny standard) – główne specyfikacje:
Ultra High Definition Television (UHDTV), Ultra HDTV, Ultra High Definition Video (UHDV) – jedna z pierwotnie używanych nazw standardu znanego w Japonii jako Super Hi-Vision – opracowanego przez telewizje publiczne Japonii (NHK), Wielkiej Brytanii (BBC) i Włoch (RAI). Jest to standard wyświetlania obrazu telewizyjnego, który posiada rozdzielczość 7680x4320 (33,1776 MPix). Obecnie dla powyższego standardu używa się nazwy Hi-Vision, albo 7.5K (dla odróżnienia od standardu kina cyfrowego 8K o rozdzielczości 8192x4320). Nazwę Ultra High Definition (UHD lub Ultra HD) zarezerwowano obecnie do określenia standardu 4K o rozdzielczości 3840×2160 (8,2944 MPix).
Filmy w 8K są dostępne w Internecie co najmniej od 2015 roku.
Parametry techniczne
W porównaniu do HDTV1080i standard Hi-Vision daje obraz o rozdzielczości 4 razy większej (liczbie pikseli 16 razy większej), większą liczbę klatek na sekundę (120) oraz dźwięk o większej liczbie kanałów, niż technologie DVD czy HD:
9 kanałów powyżej głowy;
10 kanałów na wysokości głowy;
3 kanały poniżej głowy;
2 kanały na efekty o niskich częstotliwościach.
Film w formacie Hi-Vision wymaga około 350 GB/min (nieskompresowany). Po specjalnej kompresji bitrate wynosi 24 Gbit/s, 18 minut filmu zajmuje około 3,5 TB.
Konieczny jest więc zapis na specjalnym nośniku. Nośnikiem takim może być HVD (Holographic Versatile Disc – wielofunkcyjny dysk holograficzny; pojemność 3,9 TB) lub PCD (Protein-Coated Disc – dysk z warstwami białkowymi; 50 TB).
Istotnym elementem standardu UHDTV jest wprowadzony szerszy zakres kolorymetrii barwnej określonej w standardzie rec. 2020 w stosunku do HDTV, gdzie zastosowano rec. 709. Procentowo wzrost jakości odwzorowania barwnego zastosowany w UHDTV w stosunku do HDTV, jak również wcześniejszych, jest największy (różnice w kolorymetii przy wprowadzaniu UHDTV mieściły się w granicach kilku procent – w zależności od stosowanego wcześniej standardu – Adobe RGB lub sRGB).
Plany technologii
Debiut technologii planowany jest na rok 2020. Obecnie prowadzone są także prace nad poprawą jakości dźwięku.
Brytyjska BBC jak również włoska RAI jest zainteresowana tą technologią. Podczas IBC 2008 japońska NHK oraz RAI i BBC zademonstrowały pierwszą publiczną transmisję na żywo w tym standardzie – z Londynu do miejsca konferencji w Amsterdamie.
Monitory i telewizory
Samsung podczas targów IFA 2013 zaprezentował 31,5-calowy monitor UHD, oraz 98-calowy wielkoformatowy ekran do zastosowań komercyjnych (LFD), dodatkowo postawił ściany wideo o wielkości 171″, łącząc ze sobą trzy ustawione pionowo ekrany UHD LFD.
Formaty i standaryzacja
HDMI 2.1 definiuje 8K bez kompresji oraz maksymalnie 10K z kompresją, podczas gdy HDMI 2.0 obsługiwało maksymalnie 4K.
Kanały telewizyjne
W Japonii NHK uruchomiło kanał telewizyjny w tej rozdzielczości, w grudniu 2018.