Wiki90: Encyklopedia stylu lat 90. w Internecie
W tym artykule poruszony zostanie temat Weto, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od Weto jest przedmiotem studiów i badań, które mają na celu zrozumienie między innymi jego wpływu na ludzkie zachowanie, jego wpływ na gospodarkę, jego znaczenie w historii. Poprzez szczegółową analizę zostaną zbadane różne aspekty Weto, podkreślając jego znaczenie i implikacje w różnych obszarach. Dlatego tak ważne jest zgłębienie wiedzy o Weto, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i to, jak może bezpośrednio lub pośrednio wpłynąć na nasze życie.
Ten artykuł należy dopracować |
Weto (także veto, z łac. veto – „nie pozwalam”) – prawo wyrażenia sprzeciwu wobec dowolnej decyzji, przyznawane na przestrzeni dziejów rozmaitym organom władzy, pozwalające na odrzucenie w całości (tzw. weto absolutne), lub wstrzymanie (tzw. weto zawieszające) jakiegoś aktu prawnego. Istnieje jeszcze weto ludowe, które polega na odrzuceniu uchwalonej przez parlament ustawy w drodze referendum.
Zazwyczaj rozróżnia się dwa rodzaje weto:
Zgodnie z Konstytucją RP z 1997 Prezydentowi RP przysługuje prawo konstruktywnej odmowy podpisania ustawy wobec ustaw uchwalonych przez Sejm RP. Sejm może weto Prezydenta RP odrzucić większością kwalifikowaną 3/5 głosów w obecności minimum połowy ustawowej liczby posłów.
Prawo weta nie obejmuje ustawy budżetowej i ustawy zmieniającej Konstytucję.
Konstytucja marcowa nie przewidywała możliwości odmowy podpisania ustawy przez Prezydenta RP (prawo veta zawieszającego na 30 dni miał natomiast Senat). Uprawnienie głowy państwa do odrzucenia ustawy było wymienione w Konstytucji kwietniowej. Sprzeciw Prezydenta RP mógł zostać odrzucony ustawową większością posłów i senatorów. W myśl Konstytucji PRL Przewodniczący Rady Państwa wraz z Sekretarzem nie miał prawa weta. Prawo to przyznano nowelą kwietniową Prezydentowi PRL (od 31 grudnia 1989 roku na mocy noweli grudniowej Prezydentowi RP). Prerogatywa ta występowała także w Małej Konstytucji. Te dwa ostatnie akty konstytucyjne pozwalały na obalenie weta prezydenckiego większością co najmniej 2/3 posłów. Jednakże w okresie obowiązywania Małej Konstytucji weto w stosunku do rozporządzenia z mocą ustawy miało charakter absolutny.
W Polsce od XVII wieku rozwinęło się także liberum veto.