Yugoslavya'da 1968 Öğrenci Gösterileri, II. Dünya Savaşı'ndan sonra başkent Belgrad'da Yugoslavya'daki ilk kitlesel protestoydu.

2 Temmuz 1968 gecesi Belgrad'da gençlik protestoları patlak verdiğinde, gösterilerin ana merkezi olan Belgrad Üniversitesi öğrencileri yedi günlük bir grev yaptı. Polis öğrencilere şiddet uyguladı ve tüm toplantılar yasakladı. Öğrenciler daha sonra Felsefe Fakültesi'nde toplandılar, sosyal adalet konulu tartışmalar ve konuşmalar düzenlediler ve polisler tarafından yasaklanan derginin kopyalarını dağıttılar. Öğrenciler ayrıca, yüksek işsizliğe yol açan ekonomik reformlara karşı protesto gösterileri düzenlediler.

Başkan Josip Broz Tito, televizyondaki konuşmaları sırasında, öğrencilerin taleplerini dile getirerek, "öğrencilerin haklı olduğunu" söyledi. Taleplerinin kabul edileceğini düşünen öğrenciler protestoları yavaş yavaş bitiriyordu. Daha sonra protesto liderleriyle görüştü.

Protestolar; film yönetmeni Dusan Makavejev, sahne sanatçısı Stevo Zigon, şair Desanka Maksimoviç ve üniversite öğretim üyeleri dahil olmak üzere önde gelen kamu çalışanları tarafından desteklendi. Üst düzey kamu çalışanlarının protesto gösterilerine destek vermesi ve sempati duyması nedeniyle kariyerleri tehlikeye girmişti. Gösteriler ülkenin başkenti Belgrad ile sınırlı kalmamış, Yugoslav Cumhuriyetlerinin diğer başkentlerinde (Saraybosna, Zagreb ve Ljubljana) protestolar patlak vermişti. Ancak Belgrad'daki gösteriler kadar etkili olmamış ve daha kısa sürmüştü.

Kaynakça